a) Ilmu, iaitu mengetahui bahawa sesuatu yang ditinggalkan di dunia ini lebih hina daripada apa yang bakal ditujunya di akhirat. Ibarat tahunya seorang peniaga bahawa benda yang hendak dijual kepadanya itu lebih mahal dan bernilai daripada apa yang sudah dibelinya, sudah tentu dia gemarkan kepada benda tersebut. Begitulah seterusnya kerana mahalnya harga akhirat yang hendak dijual kepadanya itu lebih baik daripada dunia yang dibelinya.
b) Hal, yakni menanamkan sifat zuhud di dalam hatinya, tidak sukakan dunia dan gemarkan akhirat. Ia merupakan buah yang keluar daripada pokok ilmu tersebut.
Firman allah :
"sesungguhnya Allah telah membeli daripada orang-orang mukmin jiwa mereka dan harta benda mereka dengan (balasan), bahawa mereka akan beroleh syurga."
(At-Taubah : 111)
Orang mukmin yang dikira sebagai pejuang Allah bersungguh-sungguh menyerahkan dirinya kepada Allah zahir dan batin serta rela berkorban harta benda ke jalan Allah, baik berupa zakat, sedekah ataupun berbentuk sumbangan kepada kebajikan umum. Ini kerana, mereka telah pun menjual diri dan harta mereka dengan sepenuh hati kepada Allah. Syarat jual beli itu biasanya menyerahkan sesuatu yang dijualnya kepada pembeli . Keadaan sedemikian samalah dengan meninggalkan kasih kepada dunia atau membencinya tetapi mencintai akhirat. itulah buah kecil daripada pokok tersebut.
c) Amal, dengan erti bertindak meninggalkan dunia yang hina ini dan menumpukan diri kepada ibadat serta melibatkan diri dengan kerja-kerja amal kebajikan di samping menghalakan ibadat kepada Allah s.w.t. sepenuh hati. amal ini adalah hasil daripada hal atau keadaan memakan buah pokok tadi.
Dengan amal ini seseorang itu meninggalkan yang kurang baik dan mengambil yang lebih baik iaitu akhirat
dan segala rahsianya. Lahir dari hatinya perasaan bencikan dunia dan cintakan Allah. Seluruh anggota sama ada kaki, tangan, mata, kepala, semuanya patuh dan tunduk melakukan segala perintah Allah serta rela berkorban demi untuk menegakkan kalimahnya.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan